Reageer

Nooit geweten dat je een prijs kon zetten op je gezondheid, maar de afgelopen weken heb ik geleerd dat dat wel degelijk kan. Een paar weken verder en gelukkig weer in goede gezondheid maar wel ruim 2000 dollar lichter. En wijzer, want het is mij des te duidelijker geworden waarom Obama herkozen moet worden. Iedereen moet verzekerd zijn en in geval van ziekte toegang hebben tot medische zorg zonder dat ze daar meteen aan falliet gaan. Obama cares!

Blog van het kleine meisje in de grote stad

Gezondheid

Ongeveer een week na mijn terugkomst in Amerika kreeg ik ooronsteking. Heel vreemd, ik heb nog nooit last gehad van oorontsteking maar het voelde net alsof ik in een daalend vliegtuig zat en ik mijn oor niet gepopt kreeg. Daarbij ging mijn gehoor ook achteruit dus ik met al mijn medische kennis een diagnose gesteld: oorontsteking. Maar ja, er is hier geen dokter Dunk, dus waar moet je heen met je oorpijn. Gelukkig was Xander zo helder om mij te adviseren Eurocross te bellen, die geven medisch advies in het buitenland. Zo gezegd, zo gedaan. Het advies luidde: ga maar naar een Eerste Hulp in het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Na enige rondvraag op kantoor bleek dat het Beth Israel in Manhattan te zijn. Wat een beleving zo’n eerste hulp. Het zag er allemaal een stuk minder fancy uit dan ik me had voorgesteld en het duurd erg lang voordat ik weer buiten stond. Eerst moest ik me melden bij een administratieve hulp voor mijn gegevens. Ik kreeg zelfs een polsbandje! Of ik verzekerd was? Jawel, maar niet in de States. Tjsa, dat is toch lastig blijkbaar. Uiteindelijk overeengekomen dat ik de rekening zelf zou betalen en opsturen naar mijn verzekeraar. Dus ik zit rustig in de wachtkamer te wachten op de dokter. Maar dat blijkt toch ff anders te gaan. Voordat de dokter mij kon onderzoeken ben ik door twee verpleegkundigen gezien en door nog een andere administratieve ondersteuner. Steeds een herhaling van dezelfde vragen: heb ik een verzekering, hoeveel pijn heb ik, wanneer is het begonnen, zou ik zwanger kunnen zijn, wil ik een HIV test laten doen? (Huh, HIV test, ik zit hier toch voor een oorontsteking?) Na 2,5 uur krijg ik eindelijk de dokter te zien. Waar dezelfde vragen. Nadat ze in mijn oor heeft gekeken; ja, het is inderdaad erg rood in uw oor mevrouw, dat moet best pijnlijk zijn; krijg ik een recept mee. De rekening komt later. Na mijn medicijnen te hebben opgehaald en betaald, 17 dollar, ga ik naar huis.

Een paar weken later komt de rekening: 1600 dollar! Voor een beetje in mijn oor kijken. Xander en ik sloegen stijl achterover. En dan had ik nog niet eens echt wat. Stel je voor dat je echt ziek wordt en je bent niet verzekerd. Het werd mij eens te meer duidelijk dat wat President Obama aan het doen is met de zorgverzekeringen hier erg belangrijk is. Gezondheid is niet te koop.

We hebben inmiddels een soort van huisartsenpost gevonden waar je voor 150 dollar (wel vooraf betalen natuurlijk) geholpen kan worden. Toch een stuk beter. Ik heb me de afgelopen weken vaak in mijn handjes geknepen met hoe het nederlandse zorgsysteem in elkaar zit. Over dit soort zaken als hoe duur een bepaalde behandeling is hoeven wij niet eens na te denken. Als er wat met de je gebeurt kun je altijd een passende behandeling krijgen en dat vind ik een geruststellende gedachte.